19. Fietsen in China

M'n eerste voornemen voor 2011 is een feit. Ik ben gaan fietsen in China.

Zoals die dingen gaan is het diner op oudejaarsavond erg gezellig en hakt de afgekochte wijn er behoorlijk in. M'n wekker vergeten te zetten om bij geluk om 7:15 wakker te worden. De geplande ferry van 8:00 gaat het niet meer worden maar dankzij een lijstje dat ik mezelf op vrijdagmiddag had gemaild, gaat het inpakken nog redelijk ordentelijk. Na de ferry van 8:30 en een taxi ben ik om 9:15 op het station dus keurig op tijd voor de trein van 10:40. Omdat m'n fiets mee gaat, was me gevraagd om een uurtje eerder te komen. 2 Emmers koffie kunnen helaas niet verhinderen dat een lekker branderig zonnetje m'n kater stevig aanwakkert in de trein. Die kater begint gaande de reis steeds vervelender vormen aan te nemen maar gelukkig leidt dat niet tot ongelukken. Wel kom ik erachter dat ik vergeten ben om m'n landkaart mee te nemen. Nu was dat alleen maar een back-up voor de route-navigatie op m'n iPhone maar het maakt me wel erg afhankelijk van de techniek. Zeker in een land waar de overheid gps-signalen opzettelijk verstoort. Onderweg is vooral veel bebouwing te zien met af en toe een piepklein veldje er tussenin waar het een en ander verbouwd wordt. Pas op het laatste stuk krijgen de velden de overhand waardoor ik nog enige hoop koester voor het uitzicht tijdens m'n fietstocht.

Trein naar Zhaoqing..

... en het station aldaar

Eenmaal in Zhaoqing fiets ik van het station naar m'n hotel dat ik de dag ervoor gereserveerd heb. Het is een Chinees 4-sterren hotel. Op zich aardig maar eigenlijk net niet. Voor 30 euro kun je natuurlijk niet te hard klagen en ik neem de kamer met een raam dat op een blinde muur uitkijkt dan maar voor lief.
Op de fiets rijd ik een rondje langs de bezienswaardigheden van Zhaoqing. Zo zijn er mini-karst rotsen (van het soort waar China bekend om staat in de folders) die in een meer liggen. Op het plaatje krijg je een idee. Het is zaterdagmiddag en druk met mensen dus ik besluit om het park niet in te gaan. Langs het meer ligt een mooi fietspad en ik ben niet de enige die daar fietst. In de stad zelf is het erg druk op straat en ik heb wat aandacht van een paar jongens die me volgen om uiteindelijk te vragen wat mijn fiets kost. In het Chinees vertel ik ze maar dat ik het niet weet. Ze laten me vervolgens met rust. In de meeste Chinese steden hebben oude bouwwerken moet wijken voor de vooruitgang dus de oude stadsmuren van Zhaoqing zijn best bijzonder. Het is al bijna donker als ik weer terug bij het hotel ben. Ik heb al redelijk wat plaatsen in China gezien (vanuit de taxi) maar het valt me op hoe ontwikkeld een provinciestadje als Zhaoqing is. Hoogbouw, luxe winkels, reclame's, Macdonalds, KFC. Noem maar op. Ik ga op tijd slapen. Na een korte nacht is het wel lekker om even goed uit te rusten voor de grote tocht van morgen.

Mini-karst gebergte in Zhaoqing

 mijn hotel bij nacht

Als ik de volgende morgen op de fiets stap, is het grijs bewolkt en best koud (ik schat een graad of 14/15). De eerste horde van de dag is een grote hoge brug waarvan ik niet zeker weet of je er met de fiets wel overheen mag. Het blijkt mee te vallen, er is zelfs een verhoogde strook beton van 40cm breed die als fietspad dient. Aan de ene kant een hek met 50 meter daaronder water en aan de andere kant langsrazend verkeer. Eenmaal onderaan de brug volg ik de brommertjes en fietsen die langs het tolhok rijden. Blijkbaar hoef je als tweewieler niet te betalen. Na een half uur fietsen en alleen maar bebouwing en druk verkeer begin ik me af te vragen waar ik aan begonnen ben maar gelukkig volgt een afslag naar een rustiger weggetje. Er is een spoorwegovergang waar een meneer in strak uniform met de hand het hek wegschuift nadat de trein voorbij is. Ik kom op een langweggetje terecht dat door een heuvelachtig terrein voert met bos en af en toe velden en water.

Ondanks dat water is het droog en erg stoffig zodat ik m'n zonnebril op moet houden. Bij zwaar bewolkt weer doet dat af aan het uitzicht. Na een kilometer op 20 is het gedaan met de lol. De 2 baansweg gaat over in een zesbaans uitvoering en dat blijft de rest van de dag zo. Zo fiets ik 30km lang over een tolweg en verder heel veel langs huizen, gebouwen, fabrieken en heel sporadisch een paar velden. Het is fascinerend om te zien als je bedenkt dat dit land officieel nog steeds communistisch is. Het contrast is ook behoorlijk groot. Aan de ene kant zijn er grote fabrieken maar ik zie ook nog steeds oude mensen die met zware lasten lopen te sjouwen, mensen die met de hand hun land bewerken of met een buffel aan het ploegen zijn. Het is zowiezo opvallend hoe klein al die veldjes zijn. Ik zie helemaal geen grootschalige landbouw. Misschien dat dat elders gebeurt. Hoewel ik de enige ben die op een racefiets rondrijdt, zijn er genoeg andere fietsers. En dat zorgt er ook voor dat je als fietser overal kunt en mag fietsen - ook op de 8-baanswegen. Soms is er een vluchtstrook waar je kunt rijden, soms ligt er een ventweg naast. Ik maak me wel continu zorgen over m'n dunne bandjes want er ligt volop steentjes en ander vuil. Chinezen rijden een beetje anders dan wij gewend zijn. Bussen en vrachtwagen claxoneren altijd als ze langskomen en de reden daarvoor wordt snel duidelijk. De gemiddelde Chinees kijkt niet om zich heen als hij rijdt. Mensen rijden uit zijwegen zonder te kijken de weg, soms in de richting van het verkeer maar minstens zo vaak tegen het verkeer in. Op die manier bots ik een keer bijna met een stelletje op een fiets.

fietspad aan de rechterkant

Na 130 km fietsen kom ik in Jiangmen aan en besluit mezelf op een degelijk hotel te trakteren. Volgens de gps ligt er een vijf sterren hotel langs m'n route en ik fiets naar de hoofdingang die imposant aandoet. De Rolls Royce die er prominent voor de ingang geparkeerd staat doet me even terugschrikken. Onder het mom "nooit geschoten is altijd mis" geef ik m'n fiets af bij een piccolo en informeer bij de receptie. Omdat in China alles onderhandelbaar is, krijg ik ook 20% korting op m'n kamer en even later loop ik in m'n fietspak een buitengewoon chique en royale hotelkamer binnen. 70 Euro per nacht inclusief ontbijt en pc op de kamer. Daar kom ik erachter dat Facebook echt niet werkt in China terwijl ik onderweg al wel updates heb kunnen uploaden vanaf m'n iPhone. Ik heb zowaar de censuur weten te ontduiken!

voor het Yucca Hotel in Jiangmen

Na een lange dag fietsen is het goed eten en rusten. Omdat ik die middag per ongeluk de binnenkant van een kip als lunch had besteld, besluit ik 's avonds geen risico te nemen. Er ligt een PizzaHut naast het hotel en na een uur wachten (op m'n kamer dan) mag ik binnen. Pizza, bier, wijntje en een toetje en ik ben zomaar 10 euro armer.

Het is vakantie dus deze keer bewust geen wekker gezet met als gevolg dat ik pas om half negen wakker wordt. Helaas is het nog steeds grauw en koud buiten. Als ik wegrijd, blijkt het zelfs te miezeren. Gauw m'n regenjas aan. Na een half uur gaat de miezer over in harde regen. Ik fiets weer eens over een hoge brug met veel wind en regen en probeer te genieten. Geen idee waarvan eigenlijk... Op de gps heb ik een weggetje gevonden dat langs het water voert. Ik had van tevoren bedacht dat het vol zou staan met fabrieken maar dat blijkt alles mee te vallen. Het is opvallend rustig en behalve een paar bedrijven die zand uit de rivier halen, zitten er vooral kwekerijen en zijn er palmbomen langs het weggetje geplant. Ik zie zelfs weer een paar vogels.

uitzicht onderweg

fietsen langs de rivier over een mooi weggetje met palmbomen en veel modder

Door de regen is het wel een enorme modderbaan geworden met als gevolg dat m'n ketting en derailleur hele enge geluiden maken. Ik begin me ook wat zorgen te maken over m'n iPhone die ik net iets te laat in een waterdicht zakje heb gedaan. Hopelijk houdt hij het vol tot ik in Zhuhai ben. Dankzij de harde wind in de rug schiet het wel lekker op totdat de weg ineens ophoudt. Een bruggetje is weg. Ik zie het niet zitten om een stuk terug te fietsen tegen de harde wind in en besluit om door de modder naar een rijtje huizen te lopen. De dikke rivierklei blijft goed plakken aan m'n fiets zodat m'n remmen en m'n derailleur lekker vol komen te zitten. M'n schoenen klikken ook al bijna niet meer in de pedalen. Langs het huizenrijtje kom ik op een grote weg uit die weliswaar niet in m'n gps staat maar die wel in de goede richting gaat. Uiteindelijk kom ik op de doorgaande weg naar Zhuhai uit, het eindpunt van m'n reis. Ook langs die weg een nieuw fietspad en dankzij de harde wind ben ik snel in Zhuhai. Als ik onderweg stop om wat drinken te kopen, loopt het water aan alle kanten van me af en ik besluit snel weer verder te gaan zodat ik niet te hard afkoel. In Zhuhai is het even zoeken maar na een half uur ben ik bij de ferrypier.

De terugreis naar Hong Kong verloopt voorspoedig. In de lift van de boot naar de douane loopt er een enorme plas water uit m'n fiets als ik hem rechtop zet om andere mensen erbij te laten. Omdat m'n fietsenmaker vlakbij de ferry-terminal zit, overwin ik m'n schroom en besluit om m'n volledig bemodderde fiets maar meteen voor een onderhoudsbeurt langs te brengen. Als hij de fiets ziet, wordt meteen duidelijk dat het geen goedkope beurt gaat worden. De halve fiets moet uit elkaar en dat is anderhalve dag werk voor een ervaren monteur. Omdat m'n fiets pas een half jaar oud is, besluit ik de fiets na trouw bewezen diensten goed onder handen te laten nemen.