zaterdag 16 - vrijdag 22 januari
De meeste spullen hebben inmiddels een plekje gevonden in huis en dat betekent dat een deel van de spullen dat dus niet heeft. Kirsten trekt er daarom met Simone op uit om extra kasten te gaan kopen bij de IKEA in Sha Tin. Dat is niet zo'n verkleinde mini-uitvoering in een voormalige parkeergarage waar ik op nieuwjaarsdag ben geweest maar een heuse grote mensen-IKEA. Dit is wat Kirsten erover te zeggen heeft: “Vandaag zijn Simone en ik naar Ikea geweest. Normaal een soort routine klus. Hier een ware onderneming. De Ikea ligt een eindje weg. Dus met de boot, de metro en klein stukje lopen. Hoe noordelijker we kwamen hoe meer Chinees de bevolking werd. 3 metrohaltes uit het centrum en we waren de enige Europeanen in de metro. In de Ikea was het rustig. Totdat we terug gingen, de stad was wakker en de metro dus bom vol. De Ikea zelf had overigens net zo goed in Amsterdam kunnen zijn. Alles is hetzelfde, zelfs de gehaktballetjes waren aanwezig. In het restaurant stond overigens op de afruimkarretjes met grote letters een uitleg waarom je toch echt zelf je dienblad op moet ruimen. Iets wat in Azië toch heel raar is. Over een paar dagen worden de boekenkast en klerenkast bezorgd en in elkaar gezet. Voor het ruime bedrag van 7 euro. Tsja, dan ga je toch niet zelf klussen.”
De dames zijn de nodige uurtjes weg dus Ad, Pien en ik hebben uitgebreid de tijd om onze nieuwe woonomgeving te verkennen. Eerst struinen we de plaza af op zoek naar nieuwe sloten voor de voordeur en een boekje over vogels in Hong Kong. Dat laatste vinden we in een tweedehands boekenwinkeltje met een heel erg Engelse mevrouw van het type dat je in Engeland nauwelijks meer tegenkomt. Blijkbaar blijven die beter geconserveerd op een veilige afstand. Of zou het aan het klimaar liggen? Het is schitterend weer en we lopen richting de jachthaven. Net iets daarvoor slaan we een pad in dat langs het strand voert richting een dorpje. De omslag is totaal want plotsklaps zijn we weg uit onze imitatie Cote d'Azur-wereld en lopen we een authentiek Aziatisch dorpje in. Alsof je een Indonesische kampong inloopt. Alle orde en aangeharkte plantsoentjes maken plaats voor chaos en oude troep. Het verschil is dat ze hier wel allemaal wasmachines en een airconditioner hebben. We lopen een stukje door het dorpje heen tot we bij een Chinees tempeltje komen. Daar draaien we om en lopen terug naar huis.
Op zondag rusten we uit van alle activiteiten tijdens de drukke week die we achter ons hebben. Ad en Simone nemen de boot richting Central (de 'binnenstad' van Hong Kong op Hong Kong island) om daar lekker rond te kijken. 's Avonds besluiten we van het mooie weer te profiteren en de barbecue aan te steken. Dat blijkt lastiger dan gedacht omdat de houtskool (huismerk van de supermarkt) bestaat uit halve stukken boom en de 'aanmaakblokjes' het formaat van normale houtskool hebben. Met wat noodgrepen komt het allemaal goed en genieten de mannen van stoere Australische steak en de dames van heerlijke garnalen van het formaat kreeft.
Tijdens de wandeling naar het kleine dorpje op zaterdag hebben Camiel en Ad bordjes richting Mui Wo zien staan dus Ad en Simone besluiten het er maandag op te wagen. Mui Wo is een plaatsje dat een paar kilometer verderop ligt op hetzelfde eiland (Lantau) als waar Discovery Bay ligt. Hemelsbreed is het maar een paar kilometer maar het is hier behoorlijk bergachtig dus het blijkt een pittige wandeling van ca 2 uur die onder meer langs een Trappistenklooster voert. Het uitzicht is erg mooi en er zitten de nodige steile afdalingen in. Ik had ergens gelezen dat je dit ook met de mountainbike zou kunnen doen maar dat wordt me ten sterktste afgeraden door Ad en Simone. Eerst zelf maar eens polshoogte nemen. Mui Wo blijkt een gezellig vakantiedorpje en ze nemen er de boot terug naar DB nadat ze hebben genoten van een welverdiende fish & chips.
Voor mij is maandag de eerste dag dat ik weer forens ben. De reis is toch een beetje anders dan de laatste keer dat ik met de fiets en de trein van Badhoevedorp naar Rotterdam ging. In 10 minuten loop ik over het strand naar de veerpont om 25 minuten later zo ongeveer naast m'n kantoor op Hong Kong island van de boot te stappen. 's Avonds loop ik toevallig precies om 7 uur over hetzelfde strand weer terug naar huis zodat ik het vuurwerk bij de buren kan zien. Met de buren bedoel ik Disney Land dat naast DB ligt en waar ze elke avond om 7 uur vuurwerk afsteken. Vanuit ons huis hebben we daar gelukkig geen last van.
Dinsdag vertrekt Ad naar Indonesie. Simone gaat pas op zondag maar Ad gaat eerst nog een aantal oude bekenden op Java bezoeken. Ik heb dinsdag voor het eerst teamvergadering. Op zichzelf niet zo spannend ware het niet dat er mensen uit New York en Londen moeten inbellen. Aangezien het tijdverschil met NY 13 uur bedraagt kan dat alleen maar ´s avonds. Als het bij mij kwart over negen 's avonds is, is het in NY kwart over acht 's ochtends. De vergadering duurt even dus ik ga wat later naar bed.
Op woensdag worden de IKEA spullen afgeleverd en onder het mom “waarom zelf iets doen als je er anderen voor kunt betalen” laat Kirsten de kasten in elkaar zetten. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat dat hier voor 10% van het aankoopbedrag gebeurt en scheelt een hoop ellende met inbussleutels en onbegrijpelijke gebruiksaanwijzingen.
uitzicht vanaf het dakterras woonkamer
Omdat Simone er deze week nog is, grijpen Kirsten en ik de gelegenheid te baat om lekker uit eten te gaan. In de shopping mall die onder mijn kantoor ligt, gaan we eten bij een chique Italiaan waar we een tafeltje met uitzicht op Victoria Harbour hebben. Eerst drinken we een aperitiefje in een bar op het dak van het winkelcentrum. Het is hier in januari tussen de 15 en 20 graden en is daarom heerlijk om even buiten van een biertje te genieten. Ze hebben Hoegaarden op vat maar die bewaar ik even tot het echt heet wordt in de zomer. Het eten smaakt voortreffelijk dankzij de Italiaanse chef die een indrukwekkend team van koks aanstuurt.
Simone en ik lunchen vrijdagmiddag samen in het restaurant dat onder ons appartement in de binnenstad ligt. We lopen ook nog even samen door de steile straatjes waar marktjes zijn en waar veel op straat gekookt en gegeten wordt. Met name het contrast met de chique en dure winkels en gebouwen maken Hong Kong toch wel tot een heel bijzondere stad.
