Ons eerste weekend in Londen hebben we afgesproken met Job en Brigit. Brigit was mijn ‘mentor’ in mijn eerste baan bij ABN AMRO in 1997. Job en Brigit wonen in Marylebone High Street, een hele chique straat met veel winkels tussen Oxford Street (het Londense equivalent van de Kalverstraat) en Regent’s Park (een groot park waar ook de London Zoo in ligt). Er rijden daar heel veel dure auto’s rond en daardoor doet het me een beetje denken aan de PC Hooftstraat in Amsterdam. Alleen dan zonder al die verwaande types. Die lopen in Londen in nóg chiquere straten rond. Job en Brigit zijn sinds 18 maanden de trotse ouders van Jobje. We hadden Jobje al eens gezien toen hij pas een paar dagen oud was maar we kunnen ons niet meer herinneren wanneer dat was. Dat bleek dus in mei 2008 te zijn net voordat ik uit Londen vertrok om in Nederland te gaan werken. Zoals alle gezonde kinderen is ook hij enorm gegroeid. We drinken een kopje thee en tegen de tijd dat we besluiten om naar buiten te lopen, wordt het al bijna donker. Het is dan vier uur in de middag. Hier zijn geen protestacties van Sinterklaasfanatici die vinden dat je pas na 6 december de Kerstversiering mag ophangen dus het ziet er allemaal erg gezellig uit met alle Kerstverlichting op straat en in de winkels. Alleen blijkt dat het speeltuintje om de hoek na zonsondergang dicht is - tot grote teleurstelling van Jobje. Gelukkig is er wel een gezellig marktje in de buurt op het voorplein van de kerk. We proberen nog ergens een plekje in een kroeg te veroveren om wat de drinken maar dat lukt helaas niet aan het einde van de zaterdagmiddag. We gaan met de bus terug naar huis. Dat gaat niet heel snel maar dankzij het fijnmazige netwerk hoeven we nergens over te stappen en worden we voor de deur thuis afgezet.
wachten op de bus met Job & Brigit Kirsten & Brigit
Tijdens mijn tweede week bij de nieuwe bank lukt het zowaar om toegang te krijgen tot de gemeenschappelijke harde schijf van de afdeling. Dat betekent dat ik me nu ook kan gaan bezighouden met het boeken van transacties. Het boeken van de eerste termijnmarktpositie weet ik maar liefst drie keer fout te doen dus het is goed dat ik wat tijd in Londen doorbreng. Verder krijg ik goedkeuring uit Singapore voor het verzoek dat ik op vrijdag heb ingediend voor een nieuwe ‘oude’ klant. Buiten het werk is er op sociaal vlak deze week ook het nodige te beleven. Er zijn meer dan genoeg oude bekenden in Londen met wie ik contact heb gehouden dus drink ik koffie, bier of eten we een broodje. Op woensdagavond heb ik met Michiel en zijn vriendin afgesproken. Michiel en ik zaten recht tegenover elkaar bij Fortis in Rotterdam en alsof we het zo hadden afgesproken, hebben we in oktober binnen een uur allebei ons ontslag ingediend! Ik ging naar Hong Kong en hij naar Londen. Omdat we ons de details van ons gezamenlijke afscheidsfeest in Rotterdam niet meer helmaal kunnen herinneren, is het goed om weer eens bij te kletsen onder het genot van een paar glazen ‘ale’.
Pientje en Kirsten doen intussen goed hun best in de winkels in Islington waar ze onder meer de hand weten te leggen op een mooie leeuw die Pientje helemaal doodknuffelt. Tegen het eind van de tweede week in Londen is het tijd voor vers winkelaanbod dus begeven ze zich richting Oxford Street. Bij John Lewis wordt Pientje een mooie Kerstoutfit aangemeten en verder vergaapt ze zich aan alle mensen en uiteraard aan de Kerstverlichting (het is 4 december en dan mag dat).