in Sanur
Na Sanur zijn we in Amed geweest. Daar heeft Camiel zijn oude schoolmeester uit Jakarta, Maarten Vos ontmoet. Die heeft daar nu een duikschool. Vanuit Amed door naar Permuteran. Camiel wilde duiken in het noordwesten van Bali, een van de mooiste plekken. Chaja, een oude schoolvriendin van Camiel, wederom uit Jakarta, had ons Taman Sari Resort aangeraden. Helemaal geweldig. Mooi park, heel mooi strand met veel schaduw en een fijn zwembad. Pientje kon het niet mooier treffen. Ware het niet dat ze al een aantal dagen iets meer aan het piepen was dan anders. Wij dachten dat het kwam doordat ze gewoon moest wennen aan weg van huis zijn. En een ander bedje, ander eten, etc. Maar goed, we dachten dat het wel over zou gaan. Camiel heeft twee mooie duiken gemaakt. Van een daarvan kwam hij gewond terug. Hij was aangevallen onder water, niet door iets spannends, maar door een vis! Deze vis vond blijkbaar dat Camiel te dicht in de buurt van zijn stukje oceaan was gekomen en heeft dwars door het rubber van de vin en van het pak gebeten! Van de divemaster moest Camiel meteen een paar meter naar beneden, terwijl je reflex is naar boven, weg van de vis. Maar het schijnt zo te zijn dat als je naar boven gaat de vis je achtervolgt. En als je naar beneden gaat niet. Eenmaal boven had Camiel een bescheiden bijtwond in zijn voet. En wel een heel stoer verhaal!
in Amed
ontbijten op het strand in Pemuteran
Helaas was het resort na 2 dagen vol en moesten we ergens anders naar toe. Er was een zuster resort in het zuiden en wij vol goede moed op pad. We konden het helaas, ondanks GPS en aanwijzingen van wijze mannen niet vinden. Pien nog harder piepend op de achterbank waren we het om 17 uur 's middags zat en het eerste de beste hotel dat we tegenkwamen werd onze overnachtingsplek. Het lag wat afgelegen, ten noorden van Tabanan. Toen we het terrein op kwamen was er niemand. Na even zoeken kwam er een mevrouw ietwat verward op ons af. We wilden graag overnachten. O, ja, dat kon. Het bleek een hele chique plek te zijn, 6 villa's verbonden met waterbruggen en groot zwembad met uitzicht op de rijstvelden. Wij dachten diep in de buidel te moeten tasten, maar voor 50 euro per nacht vonden wij het wel heel erg netjes. We waren de enige gasten, vandaar de verwarring bij het personeel. De kok moest weer opgetrommeld, zwembad aan, etc. Maar het was een superplek. Pien bleek 's avonds ziek te zijn. Ze viel namelijk spontaan op schoot in slaap en had koorts, flinke koorts. Ziek! Vandaar de onrust al die dagen. We hadden geen idee wat er was. Ze was al wel verkouden en aan het hoesten, nu kwam daar ook nog wat benauwdheid bij. Gelukkig waren we weer in het zuiden en wat dichter bij de klinieken. We besloten het een nacht aan te zien. Het werd een onrustige nacht. De volgende morgen naar de dokter met Pien, het was een keelontsteking met flinke verkoudheid. Onze villa hadden we verlaten en zijn in Ubud naar de dokter geweest. Daar hebben we geslapen op een bekende plek, Nick's Hidden Cottages. Pien sliep veel, dus wij hebben veel gelezen. Langzamerhand knapte ze wat op. En was de vakantie ook op. De laatste nacht weer in Sanur. De auto terug naar verhuurder en autostoeltje weer naar Chaja. De vlucht terug was wederom enerverend. Maar goed, zonder vliegen kun je hier slecht op vakantie, dus dat moest maar weer even. Het was heerlijk om zo lang weg te zijn met z'n drieeen. En Bali blijft een super bestemming, mooi weer, heel erg vriendelijke mensen, zeker voor kinderen. In restaurants hoefde ze maar te piepen of er was wel een serveerster die wel even met haar aan de wandel ging zodat haar ouders verder konden eten.
Tabanan en Pientje bij onze 'familie-straatsteen' in Ubud
Oja, en Camiel heeft nog een spannend verhaal over zijn vakantie direct na Bali, Korea namelijk. Gaat hij zelf typen!
